دريانيوز: ژن KCNQ4 در بخش هايی از گوش درونی و مغز فعال است
محققان هلندی می گويند ناشنوايی در سالمندان ناشی از معيوب بودن يک ژن خاص است.
بنابر اين مطالعه تازه، که با شرکت 1200 داوطلب 80 - 40 سال صورت گرفته، ژنی موسوم به کی سی ان کيو4 (KCNQ4)، در کسانی که در اثر پيری به ناشنوايی مبتلا شده اند، تغيير شکل داده است.

"انستيتو سلطنتی افراد ناشنوا"، که تامين هزينه اين مطالعه را بر عهده داشته است، می گويد که با در نظر گرفتن نتيجه بدست آمده "می توان اميدوار بود که تا رسيدن به درمان ناشنوايی ناشی از پيری راه کمی باقی است."

ناشنوايی ناشی از پيری، نقص جسمنی پيچيده ای است که به عقيده دانشمندان دليل محيطی و ژنتيکی دارد.

قرار گرفتن در معرض صداهای گوشخراش، اصلی ترين عامل محيطی است که در سنين پيری باعث ناشنوايی می شود.

ضعف شنوايی در سنين پيری امکان برقراری ارتباط با اعضای خانواده و اطرافيان را دشوار می کند و می تواند باعث شود که فرد احساس انزوا کند.

در حال حاضر آزمايشی وجود ندارد که بتوان بر اساس آن افراد مستعد به ناشنوايی در سنين پيری را تشخيص يا از ابتلا به آن جلوگيری کرد.

"تکه گم شده"

دانشمندان پيش از اين می دانسته اند که جهش و تغيير در ژن KCNQ4 با ناشنوايی ارثی مرتبط است. ناشنوايی ارثی می تواند در سنين جوانی رخ بدهد و ارتباطی با عوامل محيطی ندارد.

ژن KCNQ4 در افراد سالم، در سلول های بخش حلزونی گوش فعال است و به بازيافت ماده معدنی پتاسيم (عامل کمک کننده به ارسال پيام عصبی به مغز) به مايع گوش درونی کمک می کند.

گروه محققين هلندی دانشگاه شهر آنتورپ، در اين مطالعه به دنبال تغييرات کوچک ژن KCNQ4، که می تواند در ناشنوانی سالمندان نقش داشته باشد، بوده اند.

آنها در ژن KCNQ4 آن گروه از داوطلبان که به ناشنوايی ناشی از پيری مبتلا بوده اند، سه جهش و دگرگونی کشف کردند.

آنها می گويند برای تشخيص عواملی که منجر به جهش در اين ژن می شود به مطالعات بيشتری نياز است. از جمله دلايلی که در اين ارتباط در نظر گرفته خواهد شد انباشته شدن پتاسيم در سلولهای مويی موجود در بخش حلزونی گوش يا دفع پيش از موعد آن است.

دکتر رالف هولم، از محققان "انستيتو سلطنتی برای افراد ناشنوا"، می گويد: "بسياری از مردم ناشنوايی را بخش غيرقابل اجتناب دوران سالمندی و نه نقيصه جسمانی قابل درمان می دانند. اين تحقيق تکه ای گم شده از تحقيقات در زمينه ناشنوايی است."

وی همچنين گفت: "در حال حاضر استفاده از سمعک تنها راه کمک به افراد سالمند ناشنواست. اما اين وسيله از بدتر شدن وضع شنوايی جلوگيری نمی کند. تحقيق تازه اين اميد را می دهد که در آينده برای ناشنوايی ناشی از پيری، درمانی کشف شود و ديگر هيچکس از ناشنوايی در اين دوران از زندگی نگران نباشد."