"نقش رسانه ها در آموزش "

       آموزش پديده اي است كه شخصيت فرد را تا ممكن ترين حد آن،‌تعالي مي بخشد و از آغاز تولد تا واپسين دم حيات همراه اوست. آموزش فرآيندي پيگير است كه تداوم آن،‌تمام زندگي فرد را در بر مي گيرد و براي آن زمان و مكان مشخصي نمي توان تعريف كرد.
رسانه ها اعم از شنيداري و نوشتاري و ديداري،‌در جهت آموزش، برنامه ريزي شده اند تا افراد را تحت شعاع قرار دهند.رسانه ها با انتشار اطلا‌عات،‌آگاهي ها و دانستني هاي نوين ،‌آموزش را از انحصار مدارس و دانشگاه ها خارج كرده و با نقش تكميلي خود،‌بدون هيچ گونه محدوديتي آموزش افراد را در هر مقام و مرتبه اي به عهده دارد.
   آموزش شنيداري و ديداري در تمامي ساعات شبانه روز با دامنه وسيعي در بهبود جامعه و سطح فرهنگ افراد مؤثر مي باشند. بنابراين پخش برنامه هاي آموزشي در زمينه هاي غيردرسي مي تواند كاركرد افراد و علا‌قمندان را در زمينه هاي گوناگون افزايش دهد. برنامه هايي از قبيل: دانستنيها، علمي،‌هنري و فرهنگي در اعتلا‌ي سطح دانش فني و مهارت قشرهاي معيني از جامعه و تشويق ذوق هنري آنها پخش مي شود كه در واقع رسالت فرهنگي آنهاست.
بنابراين استفاده از رسانه ها در امر آموزش ،‌در هر جامعه اي بدليل تفاوتهاي فرهنگي ،‌اقتصادي و اجتماعي مستلزم پژوهش هاي بنيادي و اجراي برنامه هاي خاصي است .
زيرا امكانات و نوآوري هاي تكنولوژيك ،‌تنها هنگامي مي تواند در يك نظام آموزشي مؤثر باشد كه پاسخگوي نيازهاي واقعي آن جامعه باشد.در اين بين نمي توان منكر نقش كليدي رسانه ها در امر آموزش شد. رسانه قدرت تصور  و خلا‌قيت را افزايش داده و در هر زمينه با توجه به معين بودن هر برنامه اي،‌اطلا‌عات جزيي تري به افراد مي دهد،‌و تمام اقشار جامعه را مي تواند تحت پوشش خود قرار دهد.
البته رسانه ها نيازمند ارزيابي علا‌قمندي مخاطبان خود بوده،‌بطوريكه با يك نظرسنجي از سلا‌يق مخاطب باخبر شده و با برنامه ريزي هاي مدون و حساب شده در جهت افزايش مخاطب و كيفيت سطح آموزشي گام بردارند.در اين راستا گنجاندن بخش هاي متنوع ومورد نظر مخاطبان از هر گروه سني يكي از راههاي ارتقاء‌سطح كار بوده كه اين روزها در رسانه ها بسيار كمرنگ شده و تمامي رسانه ها به بخش اقتصادي بيشتر از بخش هاي ديگر بها مي دهند.
آنچه مسلم است، نقش مثبت و سازنده رسانه ها در آموزش است كه مورد قبول همگان واقع شده و پيشرفت در اين بستر نيازمند تجديدنظر در زيرساخت هاي فرهنگي و آموزشي بوده كه به شدت اين دو بخش بيمار بوده و مي بايست با تعامل و همسويي دستگاههاي موازي بهبود يابد.   

فروغ مسلم زاده